Przepisy prawa oświatowego nie wskazują, w jakim języku należy dokonywać wpisów tematów lekcji z języka obcego w dokumentacji szkolnej. Nauczyciele języków obcych często zapisują temat w języku, którego nauczają. Takie działanie nie jest właściwe.
Ustawa o języku polskim
Kwestię języka i jego stosowania reguluje ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim. Zgodnie z zapisami art. 5 ust. 1. ustawy podmioty, które wykonują zadania publiczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują wszelkich czynności urzędowych oraz składają oświadczenia woli w języku polskim. Tym samym cała dokumentacja szkolna, w tym także programy nauczania języka obcego czy też w przypadku przedszkola program wychowania przedszkolnego, powinny być prowadzone, zapisane w języku polskim.
|
Art. 5. 1. Podmioty wykonujące zadania publiczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują wszelkich czynności urzędowych oraz składają oświadczenia woli w języku polskim, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
|
Należy także pamiętać, że dzienniki szkolne podlegają kontroli. Osoby sprawujące nadzór nie mają obowiązku znać obcych języków. Jest to więc kolejny powód, dla którego wpisy w dziennikach powinny być dokonywane w języku urzędowym naszego kraju.
Nie oznacza to jednak, że oryginalnej nazwy filmu, książki, ćwiczonej struktury gramatycznej, nie można wpisać w języku obcym. Można. Taki temat lekcji będzie zgodny z obowiązującymi przepisami:
„Budowa zdań przeczących i pytających w czasie teraźniejszym z zastosowaniem czasownika to be.”
Więcej na temat prowadzenia dokumentacji pedagogicznej znajdą Państwo w e-szkoleniu: Zasady prowadzenia dokumentacji pedagogicznej.
Podstawa prawna:
Beata Linowska
09-09-2019
